Sugar: Ο Colin Farrell σε μία νουάρ διαδρομή που χάνεται στο δικό της twist

Η σειρά “Sugar” στο Apple TV+, με πρωταγωνιστή τον Colin Farrell, ξεκινά με τη σιγουριά μιας παραγωγής που γνωρίζει ακριβώς τον προορισμό της. Βασίζεται στο κλασικό νουάρ, το αποδομεί με λεπτότητα και μας παρουσιάζει έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ, τον John Sugar, που μοιάζει να κουβαλάει το βάρος όλης της ιστορίας του είδους. Η αισθητική, η ατμόσφαιρα και ο ρυθμός αμέσως κεντρίζουν το ενδιαφέρον του θεατή.

Ωστόσο, όσο προχωρά η πλοκή, τόσο περισσότερο απομακρύνεται από τις αρχικές της προθέσεις. Το “Sugar” ξεκινά ως κάτι που θα μπορούσε κανείς να παρακολουθήσει σε ένα arthouse σινεμά, με ασπρόμαυρη αισθητική, jazz μουσική, χαμηλό φωτισμό, αίσθημα μοναξιάς και έντονο μυστήριο. Ο Colin Farrell προσφέρει μία από τις πιο ώριμες τηλεοπτικές του ερμηνείες, καθώς ο John Sugar δεν είναι ο τυπικός «σκληρός τύπος» των κλασικών νουάρ. Αντιθέτως, είναι ευάλωτος, παρατηρητικός και μοιάζει αποκομμένος.

Η ερμηνεία του Farrell προσδίδει στον Sugar μια σπάνια ευθραυστότητα. Παρόλα αυτά, αυτό δεν αρκεί για να συγκρατήσει μία ιστορία που αλλάζει κατεύθυνση. Κάθε φορά που ο θεατής πιστεύει ότι παρακολουθεί ένα σύγχρονο νουάρ με σιγουριά, η πλοκή τον προδίδει με μια ανατροπή που ανατρέπει όλη τη μέχρι τότε αντίληψη.

Από το μέσο της σεζόν περίπου, το “Sugar” αποφασίζει να μεταμορφωθεί σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Μετατρέπεται σε sci-fi; Σε μια ανατροπή που αλλάζει ριζικά τη φύση του πρωταγωνιστή; Σε μια αφήγηση χωρίς κανένα προηγούμενο προειδοποιητικό στοιχείο για να δικαιολογήσει οργανικά αυτή τη μετάβαση; Η αλλαγή αυτή μοιάζει αδικαιολόγητη και συγχυστική, μια τολμηρή κίνηση “genre-flip” που θα εκτιμήσουν μόνο όσοι αγαπούν το χάος.

Πολλές σειρές έχουν πειραματιστεί με την αλλαγή είδους, και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, συχνά αποτελεί μια λαμπρή επιλογή. Το “Sugar” όμως κάνει το λάθος να μην προετοιμάζει καθόλου τον θεατή για αυτή την αλλαγή, με αποτέλεσμα να ακυρώνει ουσιαστικά τον ίδιο του τον χαρακτήρα. Είναι σαν να άλλαξε η συγγραφική ομάδα στη μέση της σεζόν.

Και εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα της σειράς: δεν έχει καταλήξει στο τι θέλει να είναι. Όσο όμορφα κι αν είναι τα πλάνα και δυνατή η παρουσία του Farrell, η ιστορία του “Sugar” συχνά χάνει την ισορροπία της. Το μυστήριο δεν εξελίσσεται με συνέπεια, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες στερούνται βάθους, ο συναισθηματικός πυρήνας παραμένει επιφανειακός και η νουάρ ταυτότητα θυσιάζεται για χάρη ενός twist που μοιάζει δανεικό.

Το αποτέλεσμα είναι μια εμπειρία που ξεκινά φιλόδοξα, αλλά σύντομα διασπάται σε δύο διαφορετικές σειρές: μία που ο θεατής θα ήθελε να συνεχίσει και μία που δεν επέλεξε. Παρά τις αδυναμίες, το “Sugar” προσφέρει όμορφες στιγμές, με τον Farrell σε μια βαθιά, λεπτή και ανθρώπινη ερμηνεία. Η αισθητική είναι κινηματογραφικής ποιότητας, με προσεγμένη σκηνοθεσία.

Θα σας αρέσει αν:
* Αγαπάτε τη νουάρ αισθητική και ατμόσφαιρα.
* Θέλετε να δείτε τον Colin Farrell σε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες ρόλους του.
* Δεν σας ενοχλεί όταν μια σειρά αλλάζει απρόσμενα κατεύθυνση.

Δεν θα σας αρέσει αν:
* Περιμένετε ένα συνεκτικό, σφιχτά γραμμένο μυστήριο.
* Σας ενοχλούν οι αφηγηματικές «ακροβασίες».
* Δεν σας αρέσει το “genre-mixing”.
* Προτιμάτε χαρακτήρες που χτίζονται με σαφήνεια.

Το “Sugar” είναι μια σειρά που ξεκινά εντυπωσιακά και συνεχίζει ατμοσφαιρικά, αλλά τελικά βυθίζεται στο δικό της twist. Έχει στιγμές, έχει ποιότητα, έχει έναν εξαιρετικό Farrell, αλλά της λείπει η πυξίδα. Το νουάρ που υπόσχεται το πρώτο μισό δεν συναντά το sci-fi που φέρνει το δεύτερο, με αποτέλεσμα ένα άνισο, αλλά όχι κακό, σύνολο.

Η σειρά είναι διαθέσιμη στο Apple TV+.