Η ακρίβεια χτυπά την πόρτα: Από το ψωμί στον καφέ, οι καθημερινές ανάγκες γίνονται πολυτέλεια
Ο οικογενειακός προϋπολογισμός ασφυκτιά, καθώς οι τιμές βασικών αγαθών εκτοξεύονται, αναγκάζοντας τους πολίτες σε νέες συμπεριφορές.
Η αίσθηση του οικονομικού βάρους που επιβάλλει η ακρίβεια δεν απαιτεί την εξέταση επίσημων πινάκων τιμών. Μια απλή επίσκεψη στο πλησιέστερο σούπερ μάρκετ ή στον φούρνο της γειτονιάς αρκεί για να γίνει αντιληπτή η δυσκολία. Η καθημερινότητα του μέσου εργαζόμενου δοκιμάζεται ολοένα και περισσότερο, καθώς το κόστος των βασικών αγαθών έχει ξεπεράσει τα όρια του οικογενειακού προϋπολογισμού.
Το πρόβλημα δεν παραμένει πλέον σε θεωρητικό επίπεδο· είναι υπαρκτό, μετρήσιμο και διαμορφώνει νέες συνήθειες, υποβαθμίζοντας σταδιακά την ποιότητα ζωής.
Το ψωμί, σύμβολο της ακρίβειας:
Το ψωμί, που άλλοτε θεωρούνταν αυτονόητο, έχει μετατραπεί σε βαρόμετρο οικονομικής πίεσης. Η τιμή του, από 0,80 ευρώ το 2020, φτάνει σήμερα έως και 1,50 ευρώ. Αυτή η αύξηση δεν αντικατοπτρίζει απλώς ένα υψηλό κόστος, αλλά μια θεμελιώδη αλλαγή στον ορισμό των καθημερινών αναγκών. Οι αρτοποιοί επιβεβαιώνουν ότι το ενεργειακό κόστος και το κόστος των πρώτων υλών έχουν γίνει «η αχίλλειος πτέρνα» του κλάδου, οδηγώντας στο κλείσιμο 1.500 φούρνων μέσα σε μόλις τρία χρόνια.
Ο καφές, από συνήθεια σε πολυτέλεια:
Η πρωτοφανής αύξηση στην τιμή του καφέ, που έχει φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 50 ετών, αποτελεί ακόμη μία ισχυρή ένδειξη μιας νέας εποχής. Ο καφές στο χέρι, που για πολλούς προσέφερε μια μικρή καθημερινή “ανάσα”, αγγίζει πλέον τα 2,50 ευρώ. Αυτό μεταφράζεται σε περίπου 80 ευρώ μηνιαίως για όσους απολαμβάνουν έναν καφέ καθημερινά. Οι επαγγελματίες του κλάδου προειδοποιούν για περαιτέρω ανατιμήσεις, καθώς η αλυσίδα του κόστους – που περιλαμβάνει μεταφορικά, πρώτες ύλες και ενέργεια – πιέζει ασφυκτικά τα περιθώρια κέρδους.
Όταν το ψωμί και ο καφές μετατρέπονται σε είδη πολυτελείας, είναι προφανές ότι η καθημερινότητα έχει ήδη εισέλθει σε νέα, δυσκολότερη φάση.