Ο Ανδρέας Τεττέη μιλά για τον ρατσισμό και την πορεία του
Ο Έλληνας ποδοσφαιριστής της Κηφισιάς αποκαλύπτει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε λόγω του χρώματός του, αλλά και τις χαρές της καριέρας του.
Ο Ανδρέας Τεττέη διανύει μια από τις καλύτερες περιόδους της ζωής του, προσφέροντας εξαιρετικές εμφανίσεις με την Κηφισιά και κερδίζοντας την προσοχή του Παναθηναϊκού, ο οποίος έσπευσε να τον εντάξει στο δυναμικό του. Στη δημοσιότητα ήρθε και η κλήση του στην Εθνική Ελλάδας, όπου αγωνίστηκε σε επίσημα παιχνίδια της προκριματικής φάσης του Μουντιάλ, πραγματοποιώντας ένα παιδικό του όνειρο.
Ωστόσο, η πορεία του Ανδρέα, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα από Αφρικανούς γονείς, δεν ήταν πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα. Ο ίδιος αποκάλυψε στην εκπομπή «Build up» του athletiko.gr τις ρατσιστικές συμπεριφορές που βίωσε, ιδιαίτερα στα νεανικά του χρόνια, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδων.
“Το χρώμα μου με δυσκόλεψε στη ζωή και στο ποδόσφαιρο, αλλά το μεγαλύτερο τραύμα μου ήταν όταν ανέβαινα στο λεωφορείο,” εξομολογήθηκε ο Τεττέη. “Όταν καθόμουν και κάποιοι σηκώνονταν και άλλαζαν θέση. Τώρα, μπορεί να μην συμβαίνει τόσο συχνά, αλλά δεν μπαίνω πια. Αν βαριέμαι να περπατήσω, θα πάρω το λεωφορείο για μια στάση, αλλά δεν θα κάτσω.”
Περιγράφοντας ένα περιστατικό, ανέφερε: “Όταν για παράδειγμα πήγαινα να κάτσω, σηκωνόταν κάποιος και άλλαζε θέση επειδή καθόμουν δίπλα του. Αναρωτιόμουν ‘γιατί να σκεφτείς έτσι για ένα παιδάκι;’. Θυμάμαι αυτά τα περιστατικά, δεν τα ξεχνάω ποτέ. Συνήθως γίνονταν από πιο μεγάλους ανθρώπους.”
Ο Τεττέη συνέχισε, περιγράφοντας πώς κατέληγε να περιμένει να αδειάσει το λεωφορείο για να καθίσει μόνος του ή με συμπαίκτες του, προσπαθώντας να αποφύγει την αρνητική προσοχή. “Δεν καταλάβαινα τότε ότι αυτό το πρόβλημα δεν είχε να κάνει με εμένα. Μετά, ναι, το κατάλαβα,” είπε.
Ερωτηθείς αν έχει δεχθεί πρόσφατα ρατσιστική επίθεση, ο ποδοσφαιριστής παραδέχθηκε: “Πρόσφατα, η αλήθεια είναι πως ναι, και δεν περίμενα να το ακούσω. Πριν από δύο εβδομάδες, από την κερκίδα. Άκουγα ήχους από πολλά άτομα. Πλέον όμως δεν ακούω τόσα όσα άκουγα παλιά. Πιστεύω ότι σε μερικά χρόνια θα μειωθεί όλο αυτό.”