Αχώριστες μέχρι θανάτου: Τα «Εθνικά Πόδια» της Ιταλίας επέλεξαν να φύγουν μαζί
Η συγκινητική ιστορία των διδύμων Άλις και Έλεν Κέσλερ, που βρήκαν τον θάνατο την ίδια μέρα, έχοντας εκφράσει αυτή την επιθυμία από νωρίς.
Η φράση «μέχρι ο θάνατος να μας χωρίσει» αποκτά άλλο νόημα για τις δίδυμες Άλις και Έλεν Κέσλερ, τα «εθνικά πόδια» της Ιταλίας, που έφυγαν από τη ζωή την ίδια ακριβώς μέρα, σε ηλικία 89 ετών. Οι γερμανικής καταγωγής αδελφές, πρωτοπόρες σε τολμηρά χορευτικά νούμερα που άνοιξαν νέους δρόμους στη σόουμπιζ, προκαλούσαν δέος, με την ιταλική εφημερίδα Corriere Della Sera να τις χαρακτηρίζει «Διπλό γερμανικό θαύμα».
Η βαθιά τους σύνδεση φαινόταν από νωρίς. Σε συνέντευξή τους με αφορμή τα 88α γενέθλιά τους, είχαν δηλώσει με έμφαση: «Η επιθυμία μας είναι να πεθάνουμε μαζί, την ίδια μέρα. Η ιδέα ότι μια από εμάς θα πεθάνει πρώτη είναι πολύ δύσκολο να την αντέξει η άλλη». Μια επιθυμία που έγινε πραγματικότητα λίγο καιρό μετά, καθώς η Άλις και η Έλεν Κέσλερ απεβίωσαν στο Γκρούνβαλντ, κοντά στο Μόναχο, την ίδια ημέρα, επιλέγοντας την υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Η απόφασή τους αυτή επιβεβαιώθηκε από τη Βέγκα Βέτσελ, εκπρόσωπο της Deutsche Gesellschaft für Humanes Sterben (DGHS), της οργάνωσης που υποστηρίζει τα δικαιώματα των ασθενών και την οποία είχαν προσεγγίσει οι αδελφές. Η εκπρόσωπος ανέφερε ότι οι δίδυμες είχαν λάβει την απόφαση μήνες πριν, και την συμφωνημένη ημέρα, ένας γιατρός και ένας δικηγόρος από τον σύλλογο παρευρέθηκαν για να τους προσφέρουν την απαιτούμενη βοήθεια, σύμφωνα με τη γερμανική νομοθεσία.
Γεννημένες στις 20 Αυγούστου 1936, οι Κέσλερ έγιναν εθνικά σύμβολα στην Ιταλία μέσα από τις πολυετείς τηλεοπτικές τους εμφανίσεις σε δημοφιλείς εκπομπές, κερδίζοντας το παρατσούκλι «Τα Πόδια του Έθνους». Η συνεργασία τους, που ξεκίνησε από τη δεκαετία του ’60 με μεγάλες επιτυχίες στη RAI, περιλάμβανε και αξέχαστα τραγούδια όπως τα «Da-Da-Umpa» και «La notte è piccola per noi». Το 1988, στο πρόγραμμα «La fabbrica dei sogni», εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε ξεχωριστούς ρόλους, σηματοδοτώντας μια σπάνια παρέκκλιση από την αδιαίρετη κοινή τους πορεία.
Η σχέση τους ήταν τόσο δυνατή που το 2006, ζώντας σε πανομοιότυπα γειτονικά σπίτια, δώρισαν όλη τους την περιουσία στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. «Δεν έχουμε συγγενείς, και αν έχουμε, δεν τους γνωρίζουμε. Επιλέξαμε τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα επειδή διακινδυνεύουν τη ζωή τους για τους άλλους, κέρδισαν το Νόμπελ Ειρήνης και είναι σοβαροί», είχαν δηλώσει τότε, τονίζοντας την αλτρουιστική τους φύση. Η επιθυμία τους ήταν να ταφούν μαζί, σε μια ενιαία τεφροδόχο, δίπλα στις στάχτες της μητέρας τους Έλσα και του σκύλου τους Γέλοου, μια επιθυμία που φάνηκε να εκπληρώνεται και στον ύστατο αποχαιρετισμό τους.