Ημέρα Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών: Η πρώτη θυσία και το διαχρονικό χρέος
Τιμούμε την ηρωική πράξη του δόκιμου πυροσβέστη Κωνσταντίνου Πούλιου, που χάθηκε εν ώρα καθήκοντος, και αναγνωρίζουμε την προσφορά όλων όσοι έδωσαν τη ζωή τους για την ασφάλεια των πολιτών.
Στις 12 Νοεμβρίου 1942, εν μέσω των δεινών της Κατοχής, ο δόκιμος πυροσβέστης Β’ τάξεως Κωνσταντίνος Πούλιος έδωσε την τελευταία του πνοή στη Θεσσαλονίκη, υπηρετώντας στο νεοσύστατο τότε Πυροσβεστικό Σώμα. Η θυσία του, κατά τη διάρκεια επιχείρησης κατάσβεσης πυρκαγιάς σε διώροφο οίκημα, σηματοδοτεί την πρώτη επίσημη απώλεια πυροσβέστη εν ώρα καθήκοντος στην ιστορία του Σώματος.
Η εικόνα του νεαρού Κωνσταντίνου Πούλιου, που εισήλθε σε φλεγόμενα δωμάτια με ελάχιστα μέσα προστασίας, μόνο με το θάρρος και την αίσθηση του καθήκοντος, αντανακλά την ουσία της αποστολής των πυροσβεστών. Είναι αυτοί που τρέχουν όταν οι άλλοι απομακρύνονται, ρισκάροντας τη ζωή τους για να σώσουν ζωές, περιουσίες και την ασφάλεια των κοινοτήτων.
Η πράξη θυσίας του Πούλιου αναγνωρίστηκε επίσημα από την Πολιτεία και το Πυροσβεστικό Σώμα, οδηγώντας στην καθιέρωση της 12ης Νοεμβρίου ως Ημέρας Μνήμης Πεσόντων Πυροσβεστών. Πρόκειται για μια ημέρα σιωπής, αναστοχασμού και τιμής προς όλους τους πυροσβέστες που χάθηκαν σε πυρκαγιές, επιχειρήσεις διάσωσης, πλημμύρες, τροχαία ατυχήματα και κάθε άλλη αποστολή όπου ο κίνδυνος ήταν υπαρκτός.
Κάθε χρόνο, σε όλη τη χώρα, τελούνται επιμνημόσυνες δεήσεις και κατατίθενται στεφάνια, τιμώντας τα ονόματα, γνωστά και άγνωστα στο ευρύ κοινό, που όμως είναι χαραγμένα στις καρδιές των συναδέλφων τους. Η μνήμη τους αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας του Πυροσβεστικού Σώματος, διασφαλίζοντας ότι η προσφορά τους δεν θα ξεχαστεί ποτέ.