Ο Colin Farrell στο Μακάο: Μια Υπνωτιστική Βουτιά στον Κόσμο του Τζόγου και της Ενοχής
Η νέα δραματική ταινία του Edward Berger, "Η Μπαλάντα ενός μικρού παίκτη", εξερευνά τη σκοτεινή γοητεία του Μακάο μέσα από τα μάτια ενός επαγγελματία τζογαδόρου, με εντυπωσιακή οπτική αισθητική αλλά αμφίβολη αφηγηματική συνοχή.
Ο Colin Farrell επιστρέφει στο Netflix με την ταινία “Η Μπαλάντα ενός μικρού παίκτη”, ένα δυνατό δράμα του Edward Berger, γνωστού από το “All Quiet on the Western Front”. Η ταινία μεταφέρει τους θεατές στην ατμόσφαιρα του Μακάο, όπου ο τζόγος, η τύχη και η ενοχή συνυφαίνονται σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι.
Στον ρόλο του Lord Doyle, ή T., ο Farrell υποδύεται έναν επαγγελματία τζογαδόρο που αναζητά καταφύγιο στο Μακάο, προσπαθώντας να ξεχάσει τα χρέη, τα λάθη και, ίσως, τον ίδιο του τον εαυτό. Ο Edward Berger, μετά την επιτυχία της προηγούμενης ταινίας του, μετατοπίζεται από τα χαρακώματα του πολέμου σε έναν άλλο, εξίσου σκληρό, “πόλεμο” επιβίωσης με την πολυτέλεια του κοστουμιού. Το κάνει με έναν τρόπο οπτικά σαγηνευτικό, κινούμενος ανάμεσα στη γοητεία του νεονουάρ και στη μελαγχολία της ήττας, μια κινηματογραφική εμπειρία που αξίζει να ζήσει κανείς, ακόμα κι αν δεν στέφεται πάντα με απόλυτη επιτυχία.
Η πόλη ως σκηνικό και το στυλ ως στρατηγική
Τα λαμπερά καζίνο του Μακάο λειτουργούν ως καθρέφτες της ματαιότητας, ενώ η κάμερα του Berger παραμένει σε συνεχή κίνηση. Ο διευθυντής φωτογραφίας James Friend, με τον οποίο ο Berger συνεργάστηκε και στο “All Quiet”, δημιουργεί μια ταινία που περισσότερο μοιάζει με ονειρική εμπειρία παρά με συμβατικό κινηματογραφικό έργο.
Κάθε σκηνή είναι σχεδόν υπερβολικά όμορφη, με τους καθρέφτες των καζίνο, τα χρυσά τραπέζια και τις έντονες σκιάσεις στα πρόσωπα των παικτών να μαγνητίζουν. Η ταινία έχει την ικανότητα να σαγηνεύει, ωστόσο, όπως παρατήρησαν πολλοί κριτικοί (Variety, The Guardian), «η μαγεία αυτή παραμένει κυρίως στην οπτική απεικόνιση».
Ο Colin Farrell στο πιο ήσυχο – και πιο εύθραυστο – παιχνίδι του
Ο Farrell αποτελεί έναν ακόμη ισχυρό λόγο για να παρακολουθήσει κανείς την ταινία. Υποδύεται έναν άνδρα που γνωρίζει ότι έχει περάσει το σημείο χωρίς επιστροφή, αλλά συνεχίζει να ρισκάρει. Η ερμηνεία του είναι διακριτική, και η σκηνοθεσία τον παρακολουθεί με μια ιδιαίτερη τρυφερότητα. Δεν πρόκειται για έναν άνδρα που αναζητά τη λύτρωση, αλλά για έναν άνδρα που θα παίξει μέχρι το τέλος, θέλοντας να κατανοήσει την αξία της ήττας του. Σε αυτό το σημείο, η ταινία κερδίζει πόντους για την ειλικρίνειά της.
Πού χάνεται το στοίχημα
Το κύριο πρόβλημα της ταινίας “Ballad of a Small Player” φαίνεται να είναι ο δισταγμός της να αποφασίσει ξεκάθαρα την ταυτότητά της. Προσπαθεί να συνδυάσει στοιχεία νεονουάρ, δράματος λύτρωσης και υπαρξιακού παραμυθιού για την απώλεια, με αποτέλεσμα κανένα από αυτά να μην ολοκληρώνεται πλήρως.
Το σενάριο, όσο προχωρά η αφήγηση, χάνει τον ρυθμό του. Η σχέση του Doyle με τη νεαρή παίκτρια Li (την οποία υποδύεται η Tao Zhao, από το κορυφαίο κινεζικό καστ της χρονιάς) υπόσχεται ένταση και συναισθηματική βαρύτητα, αλλά τελικά παραμένει ασαφής.
Το κινηματογραφικό «ρίσκο» του Berger
Ο Edward Berger είναι ένας σκηνοθέτης που δεν φοβάται να πάρει ρίσκα. Η ταινία του διαθέτει την τόλμη να γίνει άβολη, να επιμείνει σε ρυθμούς που εξυπηρετούν το ύφος και όχι απαραίτητα την αγωνία. Είναι ξεκάθαρα ένα φιλμ που επιδιώκει να μιλήσει για την ενοχή και τη μοναξιά όσων έχουν συνηθίσει στην ήττα.
Και αν δεν το επιτυγχάνει πάντα, τουλάχιστον «παίζει» με επίγνωση, και σε αυτό το παιχνίδι, η προσπάθεια είναι τίμια.
Αξίζει να την δεις;
Αν σας αρέσουν οι ταινίες που δίνουν έμφαση στο ύφος παρά στην πλοκή, αν σας ενδιαφέρουν οι άνθρωποι που έχουν ήδη αποδεχτεί την ήττα τους αλλά συνεχίζουν να δοκιμάζουν την τύχη τους, αν πιστεύετε ότι η ήττα μπορεί να αποτελέσει μια μορφή ελευθερίας, τότε η ταινία αξίζει την προσοχή σας.
Ωστόσο, εάν περιμένετε ένα σφιχτό σενάριο, μια σαφή κορύφωση και συναισθηματική λύτρωση, τότε πιθανότατα θα απογοητευτείτε.
Η ταινία “Ballad of a Small Player” είναι διαθέσιμη αποκλειστικά στο Netflix από τον Νοέμβριο του 2025.