Φοιτητής καταδικάστηκε σε 14 μήνες φυλάκιση για σύνθημα σε τοίχο του ΕΜΠ
Καταδικάστηκε σε φυλάκιση με δυνατότητα εξαγοράς για φθορά δημόσιας υπηρεσίας
Φοιτητής καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 14 μηνών με δυνατότητα εξαγοράς, ενάμισι χρόνο αφού εντοπίστηκε να γράφει συνθήματα σε τοίχο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, τον Μάιο του 2024.
Τον φοιτητή είχε καταγράψει σε φωτογραφία ο κοσμήτορας στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ, Παναγιώτης Τσανάκας.
Στη φωτογραφία που προσκόμισε στις Αρχές ο κ. Τσανάκας, εμφανίζονταν δύο άτομα να γράφουν συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης.
Ο ίδιος σε επιστολή του προς τη Σύγκλητο ανέφερε ότι στην απαίτησή του να σταματήσουν αμέσως και να αποχωρήσουν, απάντησαν περιφρονητικά και συνέχισαν απτόητοι το βανδαλιστικό τους έργο. «Κατόπιν τούτου, υποχρεώθηκα να τους φωτογραφήσω και να το αναφέρω στον κ. Πρύτανη, ο οποίος έκανε μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα» πρόσθεσε στην επιστολή του ο κοσμήτορας του ΕΜΠ συμπληρώνοντας πως από την αστυνομία ενημερώθηκε, δύο ημέρες μετά το περιστατικό ότι ο ένας από τους νεαρούς «συνελήφθη και οδηγήθηκε στο αυτόφωρο, με την κατηγορία της φθοράς δημόσιας περιουσίας που χρησιμοποιείται προς κοινό όφελος, και της απείθειας για άρνηση δακτυλοσκόπησης».
Στην ακροαματική διαδικασία κατά τον κ. Τσανάκα, παρέστησαν τόσο ο κατηγορούμενος όσο και δύο μάρτυρες υπεράσπισης, που δήλωσαν ότι ανήκουν στην Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/τριων Αθήνας.
Όσον αφορά την κατάθεσή του, ο κοσμήτορας γράφει στην επιστολή του, σύμφωνα με το esos.gr, «εξήγησα στο δικαστήριο ότι το θέμα δεν έχει καμία απολύτως πολιτική υπόσταση, καθώς οι κρινόμενες πράξεις έχουν αμιγώς ποινικό χαρακτήρα, σχετιζόμενο μόνο με τη φθορά των υποδομών του ΕΜΠ».
Ο ίδιος υποστηρίζει, δε, ότι «η ποινή είναι πολύ βαριά κατά την δική μου κρίση, αλλά το δικαστήριο που την επέβαλε έκρινε κατά νόμο. Εκτιμώ ότι η έκβαση θα ήταν ασφαλώς ηπιότερη αν είχε τελεσφορήσει η προσπάθειά μου για συνεννόηση και περαιτέρω διευθέτηση με τον τότε υπόδικο φοιτητή. Η απαίτηση της “άλλης πλευράς” για προνομιακή ασυδοσία στη χρήση των υποδομών της σχολής ήταν αδύνατον να δίνει αποδεκτή από την πλευρά μου, καθώς θα ισοδυναμούσε με βαριά παράβαση καθήκοντος και θα οδηγούσε σε βέβαιο χάος».
Διαμηνύει, τέλος, ότι «θα χρησιμοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα μέσα (της σχολής, του Ιδρύματος και της πολιτείας) για να διασφαλίσουμε με κάθε τρόπο τόσο την ευπρεπή εμφάνιση και ασφαλή χρήση των κτιριακών μας εγκαταστάσεων, όσο και την ακώλυτη διενέργεια του ερευνητικού, εκπαιδευτικού και διοικητικού έργου, για όλα τα μέλη της κοινότητάς μας».